Ο ναός κτίσθηκε 45 χρόνια πριν την έκδοση των ΚΙΜΩΛΙΑΚΩΝ (χοντρικά αρχές του περασμένου αιώνα) από τους Γεώργιο Χρήστου Λογοθέτη και Στυλιανό Δομίνικου Ράμφο.
Η πληροφορία περιλαμβάνεται στον β τόμο σελίδα 239 στην ενότητα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΚΙΜΩΛΟΥ που επιμελήθηκε ο αείμνηστος παπά Γιάννης Ράμφος ο ίδιος που επιμελήθηκε και την έκδοση των οκτάτομων ΚΙΛΩΛΙΑΚΩΝ.
Αυτά λοιπόν, όσον αφορά αυτό το πανέμορφο σπήλαιο. Ελπίζουμε να βρήκατε και εσείς αυτό το θέμα τόσο ενδιαφέρον όσο εμείς. Θα τα ξαναπούμε σύντομα στην επόμενη μας ανάρτηση.
ΚΙΜΩΛΙΑΚΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΜΦΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χαρακτηρισμός αριστουργηματικό έργο που δώσατε φίλοι του history of kimolos στα ‘’Κιμωλιακά’’ είναι πραγματικά εύστοχος και καθόλου υπερβολικός. Και οφείλεται βέβαια στον επιμελητή της έκδοσης αείμνηστο παπά Γιάννη Ράμφο.
Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος ήταν πραγματικά μια πολυσχιδής και χαρισματική προσωπικότητα. Ιερέας, θεολόγος, οικογενειάρχης, ιστορικός ερευνητής, επιμελητής εκδόσεων, διευθυντής ορφανοτροφείων, εκπαιδευτής υποψηφίων θεολόγων και πολλά άλλα που προέκυπταν σαν απότοκο των δραστηριοτήτων του.
Δεν θέλω για την ώρα να πω κάτι άλλο σε προσωπικό επίπεδο για ένα άνθρωπο που δεν είχα την χαρά και την τύχη να γνωρίσω από κοντά. Στα δυο post που ακολουθούν θα μας τον συστήσουν άλλοι. Οι υπεύθυνοι του θεολογικού φοιτητικού οικοτροφείου της ιεραποστολικής διακονίας της εκκλησίας της Ελλάδος της οποίας υπήρξε και επιμελητής των λειτουργικών εκδόσεων και η ιστοσελίδα του αγίου Γεωργίου Κυψέλης όπου επί σειρά ετών υπήρξε εφημέριος.
Περιορίζομαι απλά να πω ότι διέθετε το χάρισμα της ιστορικής τεκμηρίωσης σε βαθμό που οι πληροφορίες που μας προσφέρει στο ογκώδες έργο του να θεωρούνται απόλυτα ασφαλείς και πέρα από κάθε πιθανή αμφισβήτηση.
Αν δεν επέλεγε τη δημιουργία οικογένειας ενδεχομένως να έφθανε και στα ύπατα αξιώματα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Ακόμα κι έτσι όμως και ιστορία έγραψε και στην ιστορία έμεινε, ίσως για να μας θυμίζει ότι όρια στις δυνατότητες μας μάλλον εμείς οι ίδιοι βάζουμε.
Κονδυλοφόρος
ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Διευθυντής 1953-1965
Ο αείμνηστος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Σπυρίδωνος Ράμφος, γόνος ιερατικής οικογένειας, γεννήθηκε στην Κίμωλο το 1903 όπου διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα. Σπούδασε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή (1919 - 1924) και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε το 1929.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, μετέβη στην Αλεξάνδρεια όπου ανέλαβε τη Διεύθυνση του Κανισκερείου Ορφανοτροφείου και Σχολείου. Όταν αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα διορίσθηκε Διευθυντής του Εκκλησιαστικού Ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης αλλά και της προσαρτημένης στις κτιριακές του εγκαταστάσεις Προπαρασκευαστικής Ιερατικής Σχολής. Χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος το 1940, υπηρετώντας αρχικά στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας Πειραιά και στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κυψέλης αργότερα.
Το 1953 ανέλαβε τη Διεύθυνση του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1965. Στη συνέχεια διορίσθηκε Διευθυντής των εκδόσεων λειτουργικών βιβλίων του ίδιου Οργανισμού.
Ως Διευθυντής του Θεολογικού Οικοτροφείου εργάστηκε για την αγωγή και την εξύψωση του μορφωτικού επιπέδου των υποψηφίων θεολόγων. Ήταν υπόδειγμα για τους φοιτητές του, προσπαθώντας καθημερινά για την πνευματική καλλιέργεια των νέων θεολόγων μέσα από την απόκτηση των κατάλληλων εφοδίων.
Εκτός των ιερατικών του υποχρεώσεων ασχολήθηκε και με την συγγραφή αγιολογικών μελετών και την έκδοση ιερών Ακολουθιών αγίων και διαφόρων εορτών. Ασχολήθηκε και με την έρευνα της ιστορίας και της λαογραφίας της ιδιαίτερης πατρίδας του. Μετά τον θάνατο του καθηγητή Γρηγορίου Παπαμιχαήλ συνέχισε την έκδοση των συγγραφικών έργων που κατέλειπε ο αοίδιμος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος (†1938).
Την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 1986 κοιμήθηκε σε ηλικία 83 ετών και η εξόδιος ακολουθία του τελέσθηκε την επομένη στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κυψέλης. Ο μακαριστός π. Ιωάννης υπήρξε ιεροπρεπής, ευγενικός, σοβαρός και πειθαρχικός.
Άγιος Γεώργιος Κυψέλης
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Ράμφος (1941 -1983)
Πρωτότοκο παιδὶ τοῦ οἰκονόμου καὶ ἀρχιερατικοῦ ἐπιτρόπου Κιμώλου πυρίδωνος Ράμφου, γεννήθηκε στὴν Κίμωλο τὴν 1η Ἰουλίου 1903. Ἔλαβε τὰ πρωτοβάθμια μαθήματα στὴν Κίμωλο καὶ στὴ Μῆλο καὶ τὸ 1919 ἐνεγράφη στὴ Ριζάρειο χολή, τῆς ὁποίας διευθυντὴς ἦταν τότε ὁ ἀρχιμανδρίτης Φρυσόστομος Παπαδόπουλος, μετέπειτα πανεπιστημιακὸς δάσκαλος, ἀκαδημαϊκὸς καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ὁ π. Ἰ. Ράμφος εἶχε κλίση πρὸς τὴν ἔρευνα, ἡ ὁποία φάνηκε νωρίς.
Συνετέλεσε ἀποφασιστικὰ στὴν κάθοδο τοῦ Γ. Σωτηρίου στὶς Κατακόβες τῆς Μήλου, καθὼς φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰ πρακτικὰ τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν (1927), λεπτομέρειες δὲ τῆς ἀνασκαφῆς δημοσίευσε ὁ π. Ἰωάννης στὴν ἐφημερίδα «Μῆλος». Ἡ κλίση του αὐτὴ ἦταν, φαίνεται, κληρονομιὰ ἀπὸ τὸν πατέρα του. Ὁ φιλόλογος-ἱστορικὸς Φάρης Μπαμπούνης, σχολιάζοντας σὲ ἄρθρο του στὸ Κυκλαδικὸν Υῶς (Ἀπρίλιος-Μάιος 1997) τὴν ἀγάπη τοῦ π. Ἰωάννου γιὰ τὴν ἔρευνα, διατυπώνει τὴν πεποίθηση ὅτι αὐτὴ ἡ ἀγάπη ἔχει ρίζα της τὴν ἀντίστοιχη ἀγάπη τοῦ πατέρα του πρὸς τὰ «παλαιὰ καὶ τὰ ἀρχειακὰ διατηρητέα».
Ὁ π. Κωνσταντίνος Βαστάκης μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ π. Ἰωάννης «ὡς φοιτητής, γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν οἰκονομικῶν του ἀναγκῶν εἰργάσθη ὡς Γραμματεὺς τοῦ Γενικοῦ Υιλοπτώχου ταμείου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἐδίδαξε σὲ Ἰδιωτικὸ χολεῖο τοῦ Παγκρατίου καὶ ὑπηρέτησε στὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖο. Τὸ ἄρθρο του γιὰ τὶς Κατακόμβες τῆς Μήλου στὴν ἐφημερίδα ῾Μῆλος᾿ (φ. 60, 1-3-1926, σ.2) ἀνήκει στὶς πρῶτες ἔντυπες παρουσίες του».
Ὁ Ἰωάννης πῆρε τὸ πτυχίο τῆς Θεολογικῆς χολῆς τὸ 1929 καὶ ὑπεδείχθη ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Φρυσόστομο Παπαδόπουλο ὡς κατάλληλος γιὰ νὰ διευθύνει τὸ Κανισκέρειο Ὀρφανοτροφεῖο Ἀλεξανδρείας, τὸ ὁποῖο πράγματι διηύθυνε ἐπιτυχῶς. Σὸ 1932 καλεῖται νὰ ἀναλάβει τὴ διεύθυνση τοῦ Ἑκκλησιαστικοῦ Ὀρφανοτροφείου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴ Βουλιαγμένη, ὅπου ἀνέγειρε τὸ ναὸ τοῦ
Ἱδρύματος καὶ ἵδρυσε τὴν Προπαρασκευαστικὴ Ἱερατικὴ χολή. Ἀργότερα διηύθυνε τὸ Θεολογικὸ Οἰκοτροφεῖο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.
Φειροτονήθηκε διάκονος στὶς 2 Σεπτεμβρίου 1940 καὶ πρεσβύτερος στὶς 17 Νοεμβρίου 1940 ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο Σαλαντίου Παντελεήμονα, μετέπειτα μητροπολίτη Ἐδέσσης καὶ Θεσσαλονίκης.
Ὑπηρέτησε γιὰ δύο χρόνια στὴν Εὐαγγελίστρια στὸν Πειραιὰ καὶ ἀπὸ τὸ 1941 ἕως τὸ 1983 στὸν ἅγ. Γεώργιο Κυψέλης. Ἡ πρώτη του ἐφημεριακὴ ὑπογραφὴ εἶναι σὲ μιὰ κηδεία στὶς 7 Σεπτεμβρίου 1941. Παράλληλα εἶχε τὴν ἐκδοτικὴ ἐπιστασία τῶν λειτουργικῶν βιβλίων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Συνετέλεσε στὴν προβολὴ τῆς Ὁσίας Μεθοδίας τῆς Κιμώλου, ποὺ ὁδήγησε στὴν ἁγιοποίησή της τὸ 1991. Δημοσίευσε 105 ἐργασίες. Ἁγιολογικὰ μελετήματα, Ἱστορικὰ μελετήματα, Λαογραφικὰ μελετήματα, Ὀνοματολογικὰ μελετήματα. τὰ «Κιμωλιακά», τὰ ὁποῖα ἐπόπτευε, δημοσιεύτηκαν ἐργασίες ξένων καὶ ἑλλήνων ἐρευνητῶν.
Ὁ π. Ἰωάννης ἐκοιμήθη στὶς 19 Ὀκτωβρίου 1986 καὶ ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τελέσθηκε τὴν ἑπομένη, ἀνήμερα τοῦ ἁγ. Γερασίμου, στὸν Ναό μας.
(Τὰ στοιχεῖα πήραμε ἀπὸ ἄρθρο τοῦ Φάρη Μπαμπούνη στὸ περιοδικὸ Κυκλαδικὸν Υῶς, Μάιος-Ἀπρίλιος 1997. Ὁ ἐνδιαφερόμενος μπορεῖ νὰ ἀνατρέξει ἐπίσης στὴν Θρησκευτικὴ καὶ Ἠθικὴ Ἐγκυκλοπαίδια, στὸ σχετικὸ λῆμμα καὶ στὸ ἔργο τοῦ π. Ἰωάννη Ἁγιολογικὰ Μελετήματα, τὸ ὁποῖο προλογίζει ὁ Παντελῆς Πάσχος).