Άγιος Αθανάσιος: Μια ξεχασμένη σπηλιά μας αποκαλύπτεται

Κίμωλο μου Παράδεισο μου! Ο παράδεισος μας λοιπόν, πέρα από τα πανέμορφα αξιοθέατα του, τα οποία μας είναι μέχρι σήμερα γνωστά, έχει και κάποιες άλλες τοποθεσίες, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου, είτε ξεχάστηκαν είτε αγνοούμε πλέον την ύπαρξή τους. Το θεωρούμε λογικό από τη στιγμή που η Κίμωλος μας κατοικείται από την ύστερη νεολιθική εποχή, να έχει και πολλές ανεξερεύνητες σπηλιές και στοές, οι περισσότερες από τις οποίες είναι φτιαγμένες από ανθρώπινα χέρια. 
Στην ύστερη νεολιθική εποχή, κάποιες χρησίμευαν σαν τόποι κατοικίας. Μετέπειτα, άλλες χρησίμευαν σαν λατρευτικοί χώροι, σαν τάφοι, σαν ορυχεία εξόρυξης μεταλλευμάτων και άλλες, λόγω των πετρωμάτων τους, σαν φυσικά ψυγεία.
Στα μεσαιωνικά χρόνια, όπου η πειρατεία άκμαζε, και κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, κάποιες χρησιμοποιήθηκαν και ως καταφύγια από τους κατοίκους του νησιού. Βέβαια, είναι πολύ πιθανό να αγνοούμε την πραγματική τους χρήση.
 Στα πιο πρόσφατα σε εμάς χρόνια, λόγω κάποιων άτυχων περιπτώσεων, φημολογιών και ''δεισιδαιμονιών'' ( λέγεται πως ζώα και άνθρωποι που έχουν μπει σε αυτές δεν βγήκαν ποτέ και για άλλες λένε πως είναι δίκτυα στοών που καταλήγουν χιλιόμετρα μακριά), σε κάποιες από αυτές φρόντισαν οι κάτοικοι του νησιού να σφραγίσουν τις εισόδους τους και μαζί με αυτές και την ιστορία τους. Άλλες φρόντισε να τις κρύψει καλά ο ίδιος ο παράδεισος μας, μακριά από τα ανθρώπινα βλέμματα και την τουριστική ανάπτυξη. Αυτοί λοιπόν οι τόποι μας περιμένουν υπομονετικά να τους εξερευνήσουμε. Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε όσους μάθουν και θελήσουν να πάνε σε τέτοια σημεία.
Αναζητώντας πολλά σημεία για εξερεύνηση πάνω στον τόπο μας, μάθαμε εντελώς τυχαία για ένα τέτοιο σπήλαιο. Από μια γιαγιά λοιπόν μάθαμε γι αυτόν τον τόπο :<< Να πάτε στον Άγιο Αθανάσιο στην σπηλιά. Είναι πολύ ξενοχάραα( όμορφα στην κιμουλιάτικη διάλεκτο)!>> και αφού μας έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες πήραμε τον λιγοστό εξοπλισμό μας και ξεκινήσαμε. 
Ψάχνοντας να την βρούμε χαθήκαμε κάτω από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού και περιπλανιόμασταν προσπαθώντας να βρούμε το σπήλαιο, κάτι που ήταν πολύ κουραστικό. Μέσα στην ατυχία μας σταθήκαμε τυχεροί και βρεθήκαμε πάνω σε ένα πανέμορφο αξιοθέατο της Κιμώλου, στο τοξωτό γεφύρι του Πάνω Κλήματος. 
Καθίσαμε λοιπόν για την απαραίτητη ξεκούραση και συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας. 
Ενώ οι ελπίδες μας είχαν εξαντληθεί και κάναμε τις τελευταίες μας προσπάθειες, ξαφνικά ένα μέλος της ομάδας μας αρχίζει να φωνάζει: << Παιδιά, μάλλον το βρήκαμε!!>>. Ήμασταν στην περιοχή του Γλυκιμπιάδη και μπροστά μας είχαμε την είσοδο του σπηλαίου του Αγίου Αθανασίου. Στην είσοδο δημιουργείτο μια αψίδα από αμπέλια, η οποία κατέληγε στην πόρτα. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη και αρχίσαμε να γελάμε και να πανηγυρίζουμε σαν μικρά παιδιά. Όταν δε μπήκαμε μέσα μείναμε άναυδοι από το θέαμα που αντικρίσαμε! Ήταν ένα πανέμορφο σπήλαιο, το οποίο είχε θεδίρες στους τοίχους, μερικά παλιά εικονίσματα καθώς και ένα παλιό μανουάλι. Στην μία γωνία του σπηλαίου υπήρχε ένα πηγάδι με νερό, το οποίο αποτελεί το μόνο επικίνδυνο πράγμα μέσα στο σπήλαιο.
Αφού λοιπόν κάτσαμε αρκετή ώρα μέσα στο σπήλαιο, με το μόνο αρνητικό την πολλή υγρασία, αποφασίσαμε να βγούμε και να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, γεμάτοι χαρά γι' αυτό που είχαμε καταφέρει! Με αφορμή λοιπόν, την γιορτή του Αγίου Αθανασίου που ήταν στις 18 του μήνα αποφασίσαμε να σας γράψουμε αυτό το άρθρο. Οι Κιμωλιάτες τιμούν την γιορτή του Αγίου στο πανέμορφο ξωκλήσι που βρίσκεται κοντά στην σπηλιά, διότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν πραγματοποιείται καμία λειτουργία στο εκκλησάκι που βρίσκεται μέσα στο σπήλαιο. Βέβαια, κάποια στοιχεία μέσα στο σπήλαιο δείχνουν πως πολύ πιθανόν κάποιος το επισκέπτεται και το ανάβει.
Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε πότε και αν λειτουργούσε το εκκλησάκι μες στην σπηλιά, καθώς και ποια χρονολογία κατασκευάστηκε και από ποιόν, όπως επίσης και αν το σπήλαιο φτάχτηκε για να χρησιμεύει ως εκκλησία, ή αν χρονολογείται από την αρχαιότητα με άλλη χρήση.
Παρακαλούμε όποιον έχει περαιτέρω στοιχεία να επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail της σελίδας.
Πιστεύαμε πως ήταν το μοναδικό εκκλησάκι που βρισκόταν μέσα σε σπηλιά στην Κίμωλο, αλλά κάναμε λάθος. Σε κάποια άλλη μας ανάρτηση θα αναφερθούμε και σε άλλο εκκλησάκι που βρίσκεται σε σπηλιά. Το εκκλησάκι της Παναγίας.
Αυτή λοιπόν ήταν η ιστορία όπως εμείς την καταγράψαμε. Σας παραθέτουμε κάποιες φωτογραφίες από το αρχείο της ομάδας.