Το '21 ξεκίνησε στην Κίμωλο!!!

Η 25^η Μαρτίου είναι η σημαντικότερη ημερομηνία στη νεώτερη ιστορία της πατρίδας μας. Σηματοδοτεί την έναρξη της μεγάλης επανάστασης κατά του οθωμανικού ζυγού που η κατάληξη της οδήγησε στην δημιουργία του νέου  ελληνικού κράτους και την δυνατότητα να προσδιορίζουμε ξανά την ιστορία μας σαν αυθεντικά ελληνική ιστορία κι όχι σαν ιστορία του έθνους των ελλήνων που ζούσανε σε διαφορετικό κρατικό κέλυφος τους έξι αιώνες της διπλής Φραγκο-Οθωμανικής κατάκτησης. (1204-1827).

Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό του καθενός με την αναφορά της συγκεκριμένης ημερομηνίας είναι Αγιά Λαύρα, Παλαιών Πατρών Γερμανός, Λάβαρο Επανάστασης και Μανιάτες αγωνιστές που με καριοφίλια και γιαταγάνια ξεκίνησαν τις κατά ξηρά πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Οθωμανών-Τούρκων κατακτητών.

Αν όχι στο απόλυτο σκοτάδι τουλάχιστον στο ημίφως της ιστορίας ‘’κρύβεται’’ το πλήρως εξακριβωμένο γεγονός ότι η πρώτη ναυτική επιτυχία της ελληνικής παλιγγενεσίας συντελέστηκε στα νερά της Μήλου και της Κιμώλου και όπως θ’ αποκαλύψουμε στη συνέχεια είχε έντονα ‘’κιμουλιάτικο’’ χρώμα.

Αρκεί να κλικάρει κάποιος στη μηχανή αναζήτησης της Google τη φράση 11 Απριλίου 1821 Κίμωλος για να διαβάσει στη wikpedia και  στο ‘’Χρονολόγιο της Ελληνικής επανάστασης του 1821’’ ότι τη μέρα εκείνη συντελέστηκε η  πρώτη κατά θάλασσα ελληνική νίκη, όταν ανάμεσα στη Μήλο και την Κίμωλο Σπετσιώτικα πλοία αιχμαλωτίζουνε δυο Τουρκικά.

Στην ιστοσελίδα sansimera που ειδικεύεται σε τέτοιες αναφορές έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση του περιστατικού με εντυπωσιακή και πλήρη περιγραφή των γεγονότων. Σύμφωνα μ’ αυτή και κάτω από τον τίτλο ‘’Σπετσιώτικο ρεσάλτο στη Μήλο’’ οκτώ Σπετσιώτικα πλοία αποσπάστηκαν από την πολιορκία της Μονεμβάσιας και κατευθύνθηκαν στη Μήλο για να  εξακριβώσουν την πληροφορία ότι εκεί ναυλοχούσαν τρία τουρκικά καράβια που τελικά συνέλαβαν. Σύμφωνα με την ίδια περιγραφή την ίδια τύχη είχε κι ένα τούρκικο πλοίο που αιχμαλωτίσθηκε στην Κίμωλο.

Κι εδώ προκύπτει το αυτονόητο στους περισσότερους ερώτημα. Γιατί η Κίμωλος να γυρεύει να πιστωθεί μέρος από τη δόξα αυτού του γεγονότος που διαδραματίστηκε κατά βάση στη γειτονική Μήλο, που την επιχείρησαν Σπετσιώτες και μόνο η ‘’ουρά’’ του συμβάντος σχετίζεται με το νησί μας και το σύνολο του περιστατικού;

Η απάντηση είναι εξίσου απλή. Αφού ξεκαθαρίσω σαν συντάκτης του κειμένου που διαβάζετε ότι δεν προσδοκώ με κανένα τρόπο να μειώσω την τιμή και τη δόξα που αξίζει στον καθένα που πολέμησε για την εθνική ανεξαρτησία, ούτε διακατέχομαι  από κάποιου είδους τοπικιστικό σωβινισμό, περιορίζομαι να τονίσω ότι παρά την έλλειψη επαρκών γραπτών μαρτυριών, μετά από σχολαστική έρευνα μπορώ να βεβαιώσω ότι έχουμε πλέον στη διάθεση μας όλα εκείνα τα ασφαλή τεκμήρια που μας οδηγούν χωρίς αμφιβολία στο συμπέρασμα, ότι ο ενορχηστρωτής όλης αυτής της μεγάλης επιχείρησης είχε όνομα, ταυτότητα και καταγωγή:

ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ ΚΙΜΩΛΟΥ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΑΡΔΗΣ ΦΙΛΙΚΟΣ

(1772-1843)

Ότι θα ακολουθήσει στη συνέχεια θα ξεδιπλωθεί σε αρκετές συνέχειες γιατί πρέπει να ειπωθούν πολλά πράγματα που θα φωτίσουν σημαντικές πτυχές και της τοπικής αλλά και της γενικότερης νεώτερης ιστορίας μας και θα ήταν πολύ κουραστικό και λιγότερο ενδιαφέρον να κατατεθούν μια κι έξω.

Δεν είμαι μέλος της ομάδας που δημιούργησε και λειτουργεί την ιστοσελίδα που διαβάζετε φίλοι επισκέπτες και την οποία ανακάλυψα τυχαία. Σαν μεγαλύτερος δεν σας κρύβω πως έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν κατάλαβα πως νέοι άνθρωποι από το νησί μας έχουνε τη διάθεση να διασώσουνε μέσω διαδικτύου κομμάτια από την ιστορία του τόπου μας.

Έτσι αφού επικοινώνησα μαζί τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τους ευχαριστώ που αποδέχτηκαν να παρουσιάσουμε από ‘δω το υλικό που συγκέντρωσα  και αφορά τη σημαντική όπως θα φανεί συμμετοχή της Κιμώλου στη μεγάλη επανάσταση του 21 ξεκινώντας συμβολικά σαν σήμερα που γιορτάζουμε τη μεγάλη επέτειο.

Για αρχή και για να μπαίνουμε στο κλίμα σταδιακά, καταχωρώ αυτούσια την αναφορά στο ‘’ρεσάλτο’’ της ιστοσελίδας sansimera και σας παρακαλώ κρατείστε σαν βάση την πληροφορία ότι ο Σπετσιώτικος στολίσκος έφτασε στα νερά μας … μετά από πληροφορίες ... Αυτή είναι η άκρη του νήματος  που παρακίνησε και τη δική μου έρευνα. Ποιος πότε πως και γιατί, ενήργησε όπως ενήργησε.

 Όσο για τον υποφαινόμενο, το παρατσούκλι με το οποίο υπογράφω όσα θ’ ακολουθήσουν είναι δηλωτικό της ταυτότητας μου ανάμεσα στους συμπατριώτες μου και δεν κρίνω πως χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω γι’ αυτό.

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Κονδυλοφόρος

Σπετσιώτικο ρεσάλτο στη Μήλο

Οι Σπετσιώτες ήταν οι πρώτοι νησιώτες που συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό.

Στις 3 Απριλίου του 1821 ο Γεώργιος Πάνου και ο Παναγιώτης Μπότασης υψώνουν τη σημαία της επανάστασης στην καγκελαρία (διοικητήριο) των Σπετσών. Αμέσως μετά, μία μοίρα του πανίσχυρου στόλου του νησιού, με επικεφαλής τη Λασκαρίνα Μπούμπουλη (Μπουμπουλίνα) και τον Μανόλη Ορλόφ, απέπλευσε για το Ναύπλιο, προκειμένου να ενισχύσει τους επαναστάτες που το πολιορκούσαν. Συγχρόνως, ένας άλλος σπετσιώτικος στολίσκος κατευθύνθηκε προς τη Μονεμβασιά για να υποστηρίξει από θαλάσσης την πολιορκία της καστροπολιτείας, με την κομβική σημασία για την τύχη της επανάστασης στην Πελοπόννησο.

Στις 11 Απριλίου οκτώ σπετσιώτικα πλοία αποσπάσθηκαν από την πολιορκία της Μονεμβασιάς και κατευθύνθηκαν στη Μήλο για να εξακριβώσουν τις πληροφορίες ότι εκεί ναυλοχούσαν τρία τουρκικά πολεμικά πλοία. Επικεφαλής του στολίσκου ήταν ο Νικόλαος Ράπτης και καπετάνιοι οι Νικόλαος και Βασίλειος Ορλόφ, Αναγνώστης και Παύλος Ανάργυρος, Γεώργιος Κούτσης  και Αναστάσιος Ανδρούτσος.

Τα τουρκικά πλοία (μία κορβέτα με 26 κανόνια, ένα μπρίκι με 16 κανόνια κι ένα μεταγωγικό με πολεμικό υλικό) ήταν όντως προσωρμισμένα στον κόλπο της Μήλου και είχαν προορισμό το Ιόνιο για να ενωθούν με τον τουρκικό στόλο που έπλεε πλησίον της νησίδας Μούρτος (κοντά στα σημερινά Σύβοτα της Θεσπρωτίας). Οι Σπετσιώτες τα κατέλαβαν με καταδρομική επιχείρηση, συναντώντας μικρή αντίσταση. Ιδού πώς περιγράφει τη συμπλοκή μια αναφορά της εποχής, που συνέταξε μάλλον ο Βασίλειος Ορλόφ:

«Τα σπετσιώτικα πλοία επρόβαλαν εις τους Τούρκους να παραδοθούν. Και το μεν βρίκιον και το τρανσπόρτο -το μεταγωγικόν- παρεδόθησαν ευθύς, η δε κορβέττα έκοψε τας γούμενάς της και εξελθούσα εις τα πανιά, ήρχισε να κτυπά. Αυτοί, χωρίς αναβολήν καιρού, ηθέλησαν να πέσουν επάνω της. Και επειδή ο άνεμος ήτο δυνατός, με το πέρασμα ενός πλοίου ερρίφθησαν 26 Έλληνες μέσα εις την κορβέτταν, η οποία είχε 90 Τούρκους και 20 ραγιάδες Έλληνας. Οι δε Τούρκοι εμαζώχθησαν προς το μέρος της πρύμνης, οι δε 26 Σπετσιώται κατέλαβαν το μέρος της πλώρης και επολεμούσαν με όλους. Αφού επήρε τον γύρον του το ελληνικόν πλοίον, εματάπεσεν επάνω της κορβέττας και την εξουσίαζε με θάνατον 79 Τούρκων και 7 Ελλήνων».

Σύμφωνα με άλλες πηγές, οι νεκροί Τούρκοι ήταν ελάχιστοι και αιχμάλωτοι των τριών τουρκικών πλοίων γύρω στους πεντακόσιους. Οι κάτοικοι της Μήλου ζήτησαν από τους Σπετσιώτες πλοιάρχους να σεβαστούν τη ζωή των αιχμαλώτων, φοβούμενοι την αντεκδίκηση του πανίσχυρου τουρκικού στόλου. Το ίδιο αίτημα υπέβαλε και ο Γάλλος πρόξενος στη Μήλο, Μπρεστ. Δεν εισακούσθηκαν ούτε οι Μήλιοι, ούτε ο Μπρεστ. Οι αιχμάλωτοι εσφάγησαν μέχρις ενός πρώτα στη Μονεμβασιά, όπου κατέπλευσε ο στολίσκος υπό τον Ράπτη στις 18 Απριλίου και οι τελευταίοι αργότερα στις Σπέτσες. Τα τουρκικά πλοία, αφού τους αφαιρέθηκε ότι πολύτιμο υπήρχε επάνω τους, καταστράφηκαν. Την ίδια τύχη είχαν και οι άνδρες ενός τουρκικού πλοίου που αιχμαλωτίσθηκε κοντά στην Κίμωλο.

Με το «ρεσάλτο της Μήλου» σχετίζεται κι ένα περιστατικό που συνέβη λίγο νωρίτερα πλησίον της Τήνου. Ένα σπετσιώτικο πλοίο συνάντησε μια αυστριακή γολέτα πλησίον της Τήνου, στην οποία επέβαιναν πενήντα Τούρκοι, με αποσκευές γεμάτες πλούτο. Οι Τούρκοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και οι αποσκευές τους λαφυραγωγήθηκαν. Επρόκειτο για μια κλασική περίπτωση πειρατείας, μια συνήθεια που ήταν δύσκολο να εξαλειφθεί από πολλούς Έλληνες καραβοκύρηδες της εποχής εκείνης.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/508#ixzz2wyXE3Gqs 

Ως ομάδα του History of Kimolos σας ευχόμαστε Χρόνια Πολλά λόγω της ημέρας και σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το έργο Καπετάν Μιχάλης του Νίκου Καζαντζάκη:

<< Το ελληνικό γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα, 

αν έζησε ύστερα από τόσους εχτρούς

- εξωτερικούς κι εσωτερικούς, προπάντων εσωτερικούς-

ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά, σκλαβιά και πείνα,                                                                    το χρωστάει όχι στη λογική

-θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους που ίδρυσαν τη φιλική εταιρεία, θυμηθείτε το '21              το χρωστάει στο θάμα.

Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.>>

Είσαι Έλληνας; Τι προσκυνάς; Σηκώσου απάνω! Εμείς και στους Θεούς ορθοί μιλούμε.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης