Η Κίμωλος ήταν ήδη γνωστή από την αρχαιότητα με τα ονόματα Κίμωλος ή Κίμουλος. Το όνομά της το πήρε, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, από τον πρώτο της οικιστή, τον Κίμωλο ( γιος του θεού Απόλλωνα) ο οποίος ήταν σύζυγος της Σίδης, κόρης του Ταύρου (Ταύρος είναι μια άλλη ονομασία του Ολύμπιου θεού Ποσειδώνα), πράγμα που σημαίνει ότι το νησί αυτό ήταν πολύ σημαντικό κατά την αρχαιότητα από τη στιγμή που ήταν συνδεδεμένο με τους Θεούς του Ολύμπου.
Κατά το Μεσαίωνα η Κίμωλος ονομαζόταν Arzentiera ή Arzentara από τους Ενετούς, τους πειρατές και τους ναυτικούς της Δύσης. Το όνομα αυτό σήμαινε ασημένια και δόθηκε στο νησί, καθώς λόγω των πετρωμάτων της ξεπρόβαλε από την θάλασσα σαν μια ασημένια πινελιά. Ο περιηγητής Tournefort πιστεύει πως η ονομασία αυτή δόθηκε όταν ανακαλύφθηκαν στο νησί μεταλλεία αργύρου.
Η Κίμωλος απαντάται και ως Εχινούσα ή Οφιδούσα, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, εξαιτίας των πολλών ερπετών αυτού του είδους που υπάρχουν στο νησί. Ο Οβίδιος την αποκαλεί cretosam, ενώ ο Antonini Augusti την αναφέρει ως Cimelos.
Τέλος, εμείς οι Κιμωλιάτες την χαρακτηρίζουμε ως παράδεισο όπως άλλωστε γνωστοποιείται και από το παραδοσιακό στοιχάκι ''Κίμωλο μου παράδεισο μου''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου