Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Η μυστηριώδης σπηλιά της Βρωμόλιμνης...



ΒΡΩΜΟΛΙΜΝΗ
'' Επί της δυτικής πλευράς του λόφου όστις καλείται σήμερον Σιδεροκάψια, σχηματίζεται μικρός όρμος, όστις καλείται όρμος της Βρωμόλιμνης, λόγω της εκεί σχηματιζομένης κατά τον χειμώνα ομωνύμου λίμνης.  Εκεί παρατηρεί τις σπήλαια τινά λαξευμένα εντός του βράχου. Αγνοεί τις δια ποίαν χρήσιν τα εν λόγω σπήλαια έχουσι κατασκευασθή ως και κατά ποίαν εποχήν εγένοντο.
ΣΙΔΕΡΟΚΑΨΙΑ

Το σπουδαιότερον των σπηλαίων τούτων είναι εκείνο το οποίον έχει λαξευθή εντός του σκληρού βράχου εν σχήματι παραλληλεπιπέδου και του οποίου το μήκος είναι 10 μέτρα περίπου και το πλάτος περί τα 5μ. 30 εκ.

 Το σπήλαιον τούτο εχρησιμοποιείτο πιθανώς ως προθάλαμος όστις επεκοινώνει δια μικράς τετραγώνου θυρίδος ευρισκομένης εις το βάθος του προθαλάμου με άλλο εσωτερικόν σπήλαιον, επίσης λαξευμένον εντός του σκληρού βράχου. Η μικρά αύτη θυρίς είναι καλώς και συμμετρικώς κατασκευασμένη , διατηρείται δε εν αρίστη καταστάσει.


Το εξωτερικόν σπήλαιον ως και το εσωτερικόν κατακλύζονται πάντοτε υπό γλυκέος ύδατος, το οποίον παραμένει εκεί καθ' όλας τας εποχάς του έτους (βλ. Σοννίνι, τομ. 2ος, σελ. 47 & 48). Επί των τοιχωμάτων του σπηλαίου υπάρχουσιν χειροποίητοι πελεκηταί εκβαθύνσεις, ων 5-6 εις την αριστεράν πλευράν και μία ή δύο εις την δεξιάν.


Ο Σοννίνι έχων επισκεφθή τα σπήλαια ταύτα εν έτει 1778, αποφαίνεται ότι εχρησιμοποιούντο ταύτα διά διαμονήν κατοίκων τινών της νήσου. Το εν τούτων το εύρε πλήρες ύδατος ως είναι και σήμερον.

Είναι δύσκολον, αν μη αδύνατον, να εισέλθει τις εις το δεύτερον σπήλαιον, λόγω των υδάτων άτινα διαρκώς ευρίσκονται εκεί, ένεκεν δε του λόγου τούτου δεν κατέστη δυνατόν να εξερευνηθή το δεύτερον τούτο σπήλαιον.

Δέον να σημειωθή ότι η θυρίς περί ης ωμιλήσαμεν ανωτέρω και ήτις δίδει είσοδον εις το εσωτερικόν σπήλαιον, υποβαστάζεται από δύο εξωτερικούς παραστάτας λιθίνους εκ σκληρών λίθων άριστα πελεκημένων και διατηρημένων. Οι παραστάται ούτοι έχουσι τοποθετηθή εξωτερικώς με κλίσιν.
Η ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ 2ο ΣΠΗΛΑΙΟ

Εκ της παρουσιαζομένης δε θυρίδος, ως εξηκρίβωσα διάδρομος  κατωφερής οδηγεί ως φαίνεται εντός του εσωτερικού σπηλαίου, εις τρόπον ώστε, λόγω της κλίσεως του διαδρόμου τούτου, είναι αδύνατος η είσοδος εις τον 2ον σπήλαιον, διότι τα ύδατα άτινα φράσσουν το εσωτερικόν σπήλαιον, δεν επιτρέπουσι να εισέλθη τις εντός αυτού, εκτός εάν κενωθώσιν τα υπάρχοντα ύδατα.

Το πλάτος της θυρίδος ταύτης είναι 0μ. 60εκ. ως προς το ύψος όμως ταύτης δεν δυνάμεθα να αποφανθώμεν, πρέπει όμως τούτο να υπερβαίνη το μέτρον, καθότι το υπέρ την επιφάνειαν του ύδατος ύψος της θυρίδος ήτο εν έτει 1947 περί τα 0μ. 50εκ. Σημειούμεν ότι το από το ύδωρ δάπεδο του εξωτερικού σπηλαίου είναι κατειλημμένον από παχύ στρώμα λάσπης, ούτινος δεν δύναται τις να καθορίση το πάχος, φυσικώς δε πρέπει να εικάση τις ότι και ο πυθμήν του 2ου εσωτερικού σπηλαίου δεν θα είναι διάφορος.

Κατεχόμενος υπό περιεργείας του να διαπιστώσω το εσωτερικόν σπήλαιον επρομηθεύθην εν έτει 1947 μικράν λέμβον εκ καουτσούκ και έφθασα προ της θυρίδος οπότε διεπίστωσα  το αδύνατον της εισόδου εις το εσωτερικόν λόγω της υπάρξεως κατωφερούς διαδρόμου όστις οδηγεί εις το 2ον σπήλαιον. Λόγω της κλίσεως του διαδρόμου η στάθμη των υδάτων του εξωτερικού σπηλαίου αποφράσσει την κάθοδον. Άρα μόνον η εκκένωσις εκ των υδάτων και των δύο σπηλαίων θα καταστήση δυνατήν την εξερεύνησιν του 2ου σπηλαίου. 

Προσωπικώς φρονώ ότι το σπήλαιον τούτο εχρησιμοποιείτο εν τη αρχαιότητι είτε προς κατοίκησιν νομάδων τινών, είτε προς ταφήν οικογενείας τινός, ή αποτελεί κατακόμβην.

Ο Σοννίνι εκθέτει ότι, καθ' ά τω διηγήθησαν κάτοικοι, τα σπήλαια ταύτα εχρησίμευον εν τη αρχαιότητι ίνα χύνωσιν εν αυτοίς οι κάτοικοι τα μεταλλεύματα σιδήρου άτινα εξώρισσον εκ του έναντι όρους Σιδεροκάψια ( βλ. Σοννίνι, << Ταξίδια εις Ελλάδα και Τουρκίαν>>, τόμος ΙΙ, σελ. 47 & 48). Δεν φρονώ ότι είναι ορθή η γνώμη αύτη των τότε κατοίκων της νήσου.

Υποθέτομεν ότι το εξωτερικόν σπήλαιον εχρησίμευεν ως προθάλαμος και ότι αι επί των τοιχωμάτων εκβαθύνσεις εχρησιμοποιούντο μάλλον ως θέσεις ίνα τοποθετώνται παρά συγγενών αντικείμενα άτινα έκαστος νεκρός εκεί θαπτόμενος εχρησιμοποίει εν τη ζωή του, ή ως θέσεις εις ας οι συγγενείς των νεκρών εναπέθετον από καιρού εις καιρόν δοχεία πλήρη τροφών ή ποτών  διά τους νεκρούς των διά την πιθανήν εορτήν των Φεραλίων.

Η διαρκής παρουσία των υδάτων εις το σπήλαιον τούτο, δύναται να εύρει την εξήγησιν της εις το γεγονός της καθιζήσεως του εδάφους, ήτις θα συνέβη εις εποχήν λίαν απομεμακρυσμένην της σημερινής και ήτις, ως ελέχθη, θα ήτο γενική διά την νήσον Κίμωλον, ως τούτο επιμαρτυρεί και εκ της εξαφανίσεως μέρους της αρχαίας πόλεως της Κιμώλου, ήτις  ευρίσκεται υπό το ύδωρ εν τω όρμω της Δέκα Λίμνης, και εκ του ετέρου σπηλαίου του κειμένου εις θέσιν Κακός Ποταμός, ου το ήμισυ ευρίσκεται υπό το ύδωρ, ως ελέχθη ανωτέρω.''

Πηγή: '' ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΝΗΣΩΝ Η ΝΗΣΟΣ ΚΙΜΩΛΟΣ'' του κ. ΧΑΡΙΔΗΜΟΥ Γ. ΜΟΥΣΤΑΚΑ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ



Υ.Γ.: Παρακαλείσθε θερμά όσοι γνωρίζετε την εν λόγω σπηλιά να μην επιχειρήσετε να μπείτε στο εσωτερικό της, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή σας.