Πριν ξεκινήσουμε το θέμα μας θα θέλαμε να σημειώσουμε δύο πράγματα. Πρώτον, να ευχηθούμε σε όλες τις Κιμωλιάτισες Μαρίες, χρόνια πολλά για την γιορτή της Παναγίας που ήταν στις 21 Νοεμβρίου. Δεύτερον, να αναφερθούμε στην 39η επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη και να τονίσουμε πως το Πολυτεχνείο αποτελεί ένα σύμβολο ελευθερίας και εξέγερσης για τον απλό λαό ενάντια στην σκλαβιά που πήγαν να του επιβάλλουν κάποιοι. Ας ελπίσουμε, εμείς οι νέοι, να παραδειγματιστούμε από τους σύγχρονους ήρωες του Πολυτεχνείου να αφυπνιστούμε και να βγούμε μπροστά δημιουργώντας το Πολυτεχνείο της γενιάς μας. ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ύστερα από αυτή την μικρή παρένθεση επιστρέφουμε στο θέμα μας, το οποίο είναι ο ορυκτός πλούτος της Κιμώλου.
Το υπέδαφος της Κιμώλου, αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από ηφαιστειακά πετρώματα, πολλά από τα οποία έχουν εμπορικό ενδιαφέρον και αποτελούν σημαντικούς οικονομικούς πόρους για το νησί από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Τα σημαντικότερα ορυκτά του νησιού είναι ο μπετονίτης, ο καολίνης και ο περλίτης.
ΜΠΕΤΟΝΙΤΗΣ
Ο μπετονίτης έχει ποικίλες χρήσεις στην βιομηχανία, την γεωγραφία και την φαρμακευτική. Η πιο αξιόλογη παρουσία του μπετονίτη στο νησί βρίσκεται στην περιοχή των Πρασσών, στην οποία υπάρχει το μοναδικό ενεργό ορυχείο του νησιού. Παλαιότερα, οι θέσεις εξόρυξης του βρίσκονταν κυρίως στο νότιο τμήμα της Κιμώλου (Φυκιάδα, Εννιάς, Δέκας, Στέντας) καθώς και στην Πολύαιγο, γεγονός το οποίο αποδεικνύουν πολλές εγκαταλελειμμένες σήραγγες.
ΚΑΟΛΙΝΗΣ
Πρόκειται για την γνωστή ''Κιμωλία γη'', η οποία πήρε το όνομά της από την Κίμωλο, καθώς είναι μοναδικός τόπος παραγωγής της, που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους ως σαπούνι για το πλύσιμο των ρούχων και στην φαρμακευτική. Στις μέρες μας χρησιμοποιείται στην βιομηχανία χαρτιού, στην βιομηχανία ελαστικών, στην τσιμεντοβιομηχανία, καθώς και στα κεραμικά. Απαντάται κυρίως στην νότια πλευρά του νησιού, ενώ η εξόρυξη του γίνεται μόνο στο Καλαμίτσι. Η Κιμωλία γη οφείλει την γέννησή της στην εξαλλοίωση ηφαιστειακών πετρωμάτων και είναι λάθος να συσχετίζεται με την κιμωλία, γεγονός το οποίο συμβαίνει από πολλούς.
ΠΕΡΛΙΤΗΣ
Αποτελεί άριστο υλικό θερμομόνωσης, ηχομόνωσης, πυροπροστασίας και χρησιμοποιείται ως αδρανές υλικό σε οικοδομικά υλικά. Επιπρόσθετα, χρησιμοποιείται ως διηθητικό φίλτρου στην βιομηχανία τροφίμων και στην παραγωγή πόσιμου νερού και αποτελεί άριστο βελτιωτικό εδάφους. Στην Κίμωλο απαντάται κυρίως στην περιοχή Ξαπλοβούνι. Η υφή του χαρακτηρίζεται από την παρουσία μικρών σφαιριδίων, που θυμίζουν μαργαριτάρια.
ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ
Μέχρι το 1960, στο νησί μας υπήρχε έντονη δραστηριότητα στην κατασκευή κυβόλιθων από λευκό ηφαιστειακό πέτρωμα, τον τόφο. Αυτά είναι τα λεγόμενα πώρια, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως δομικό υλικό τόσο στην Κίμωλο όσο και σε άλλα μέρη, καθώς οι Κιμωλιάτες τα μετέφεραν με κα'ί'κια στα λιμάνια νησιών του Αιγαίου αλλά και της Μαύρης Θάλασσας. Απομεινάρια της εξόρυξης τους είναι ορατά στο Κλήμα, στου Καρά και στον Άγιο Μηνά.
ΤΟ ΣΚΙΑΔΙ
Χαρακτηρίζεται συνήθως από τους τουρίστες ως ένα τεράστιο πέτρινο μανιτάρι, ενώ οι Κιμωλιάτες το παρομοιάζουμε με μεγάλο ψάθινο καπέλο (σκιάδι). Βρίσκεται στην μέση ενός πλατώματος στο εσωτερικό του νησιού. Δημιουργήθηκε από τον άνεμο, ο οποίος παρασύρει κόκκους άμμου ξύνοντας συνεχώς τον βράχο, καθώς και από την διαφορετική σκληρότητα των πετρωμάτων που το αποτελούν. Η κορυφή του αποτελείται από σκληρότερο πέτρωμα, ενώ η βάση του από μαλακότερο.
ΑΛΛΑ ΟΡΥΚΤΑ
Σιδηρομαγγάνιο, ποζολάνη, ζεόλιθοι, αργυρούχος βαρυτίνη, ορυκτά της ομάδας χαλαζία(αχάτης, ίασπις, οπάλιος, αμέθυστος, τα οποία βρίσκονται σχεδόν παντού στο νησί), περιλαμβάνονται επίσης στον ορυκτό πλούτο του νησιού μας. Οι ζεόλιθοι αποτελούν προ'ι'όν αιχμής, καθώς πολλές χρήσεις τους αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος.
ΓΕΩΜΟΡΦΙΕΣ
Και αλλού στην Κίμωλο υπάρχουν γεωμορφίες όπως τα Ασπράγκρεμνα στα Μαυροσπήλια, ο ελέφαντας στο Ρέμα και οι βράχοι σε σχήμα ''πυραμίδων'' στην παραλία του Φάρου της Πολυαίγου.
ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα που συμβαίνει στο νησί γίνεται φανερή, εκτός από τα ορυκτά τα οποία προαναφέραμε, και από τις θερμές πηγές, οι οποίες αναβλύζουν σε δύο τουλάχιστον τοποθεσίες(Πράσσα και Αγιόκλημα). Στις περιοχές αυτές η θερμότητα του νερού ανέρχεται στους 46-56 βαθμούς Κελσίου και δυστυχώς, ακόμα δεν έχουν αξιοποιηθεί στον βαθμό που τους αρμόζει.
Τρανό παράδειγμα των εγκαταλελειμμένων σηράγγων στην Κίμωλο και στην Πολύαιγο που προαναφέραμε, είναι οι γνωστές σε πολλούς Κιμωλιάτες μπούκες, των οποίων την τοποθεσία δεν αναφέρουμε, διότι όπως και οι άλλες σήραγγες είναι πολύ επικίνδυνες και σας αποτρέπουμε να τις επισκεφθείτε.Η φωτογραφία που βλέπουμε αριστερά είναι τραβηγμένη το 1998.
Αυτό λοιπόν είναι ένα μικρό κομμάτι του πλούτου αυτής της μικρής κουκκίδας στο Αιγαίο, η οποία μπορεί να φαίνεται και να περνιέται από πολλούς ασήμαντη, στην πραγματικότητα όμως είναι ένας πολύ σημαντικός τόπος και ένας αληθινός παράδεισος.
